Çektiğiniz fotoğraflarla daha önce hiç konuştunuz mu ? Dertleri neymiş bu kağıt parçalarının
sordunuz mu ? Neden mutlular , neden üzgünler, neden karamsarlar ,neden
neşeliler , neden ürkekler acaba? Eğer
sorduysanız cevabınızı alabildiniz mi ? Size içlerini döktüler mi ?
Yukarıdaki sorular cepte dursun, bir adım daha geriye gidelim . Peki sizce , fotoğraflar konuşabilir mi ? 2 boyuta hapsedilmiş cansız bir varlıktan beklentimiz ne olmalı ?
Yukarıdaki sorular cepte dursun, bir adım daha geriye gidelim . Peki sizce , fotoğraflar konuşabilir mi ? 2 boyuta hapsedilmiş cansız bir varlıktan beklentimiz ne olmalı ?
Şimdi işi biraz daha çetrefilleştirelim ya da aydınlatalım ;) İletişim nedir sizce ? Neden önemlidir ? İletişim kurmak için her zaman karşı tarafa ihtiyaç var mıdır ? Susmak bir iletişim biçimi midir ?
Fotoğraf çekmek , 3 boyutlu dünyada gözümüzle gördüğümüz görüntüleri yüzey(2 boyut) üzerine yansıttığı için, eylem olarak , bulunuşundan beri gizemli bir uğraş olarak görülmüştür. Ama esasen fotoğraftaki temel gizem , görüntülerin yüzeye yansıtılmasında değil , görüntüler vasıtasıyla duyguların yansıtılmasıdır.Sorularımız da tam olarak burada devreye girmeye başlıyor. Fotoğrafın bu duygu alışverişini sağlarken bizimle konuşması , iletişime geçmesi gerekir değil mi? Fotoğraf bizimle konuşabildiği ölçüde duygularını ifade eder . Konuşamayan fotoğraf duygusuz fotoğraftır yani ! Ne dersiniz, sizce de öyle mi? İyi fotoğrafları diğerlerinden ayıran önemli noktalardan biri de bu ayrımı net bir şekilde yapabilmeleri.
Fotoğrafların bizde bir duygu yaratması, onların konuşabiliyor olmasından değildir aslında.Fotoğraflar asla konuşamaz.O halde nasıl oluyor da fotoğraflar bizimle iletişime geçiyor ve bir duyguyu açığa çıkartıyorlar? Evet fotoğraf izleyicisi ile sürekli iletişim halindedir ama bu eylemi konuşarak değil susarak yapar.Susmayı iyi bilerek.Fotoğraf sustuğu sürece kişi kendisi ile konuşur.Fotoğraf susar biz konuşuruz ve sonunda da o fotoğraf bir duyguyu açığa çıkartır sessizce.Açığa çıkarttığı duygu ise uzaklardan gelen değil içimizde olan duygudur esasen.Yani baktığımız fotoğraf bir aynadan farklı değildir.Ayna kadar biz ,biz kadar sessiz.
Peki şimdi son kez soruyorum. Çektiğiniz fotoğraflar susmasını biliyor mu ?
